Hovenier Erwin Lenderink
Vogelenzangstraat 37
7151 VE Eibergen
06-30490499
[email protected]
Geschreven door Gerrien van Leeuwen.
Voor het interview met Erwin Lenderink rijd ik op dinsdagavond 1 februari jl. naar de Vogelenzangstraat 37. Erwin heeft aangegeven het beste ’s avonds af te kunnen spreken, nadat de kinderen naar bed zijn. Ik mag dan ook achterom komen, zodat ik niet hoef aan te bellen. Na een lichte klop stap ik, via de bijkeuken, de keuken binnen. Daar word ik begroet door een klein vrolijk hondje en de vrouw van Erwin. We nemen met z’n drieën plaats aan de keukentafel, zodat ik makkelijk aantekeningen kan maken.
Kun je in één zin omschrijven waar je bedrijf voor staat?
Volledige tuininrichting, van tuin, terras tot overkapping, maar ook het basisonderhoud en dit alles naar wens van de klant.
Wat is jouw functie binnen het bedrijf en wat houdt dat in?
Erwin is 6 jaar geleden voor zichzelf begonnen als ZZP-er, dus hij is eigen baas. Hij doet eigenlijk alles zelf. Bij grote klussen schakelt hij de hulp in van andere ZZP-ers. Zo is hij in staat om bijna elke uitdaging aan te gaan.
Heb je dit altijd al willen worden?
Vanaf groep 7 ging hij al liever met zijn opa mee om hem te helpen in de tuin en moestuin dan dat hij ging spelen. Zijn vrouw knikt instemmend, zij zat toentertijd bij hem in de klas. Vanaf dat moment wist hij al dat dit was wat hij wilde doen. Op zijn 14e ging hij al aan de slag bij André Graven. Hij volgde het AOC in Borculo en deed een vervolgopleiding in Doetinchem in de tuinbouw en haalde zijn certificaat als vakbekwaam hovenier. Tijdens zijn stages leerde hij ook bestraten en leerde hij over de aanleg van natuurtuinen. Hij houdt zelf echter van wat meer structuur in een tuin. Uiteindelijk heeft hij tot zijn 27e bij Hovenier Graven gewerkt, daarna is hij gestart voor zichzelf.
Waar ben je het meest trots op?
“Dat alles goed draait, zowel op het werk als thuis”, antwoordt Erwin. Met 2 jonge kinderen en een vrouw die ook werkt, hebben ze als gezin wel redelijk de balans gevonden. Dit betekent wel dat Erwin probeert om minder te werken op zaterdag en in het hoogseizoen al om 5 uur ’s ochtends opstaat om op tijd het werk af te krijgen en de kinderen van de opvang op te halen. Met dit vroege opstaan, heeft hij echter geen moeite.
Wat is je grootste wens?
Erwin zou graag buitenaf wonen en alles van de zaak bij huis willen hebben. Nu heeft hij zijn opslag elders en dat maakt dat hij af en toe ’s avonds toch even iets moet ophalen en dat kost toch de nodige tijd. Ook kan hij niet weg als de kids op bed liggen en zijn vrouw aan het werk is.
Wat is je grootste uitdaging?
Zakelijk gezien is dat toch de klant tevreden houden. Persoonlijk is dat het trainen voor de halve marathon.
Wat maakt dat je sponsor bent geworden van TVMM?
Hij kent de familie Ten Vergert erg goed en stond er wel voor open om lokaal wat te sponsoren. Hij was ook al eens bij de club geweest en heeft toen wat planten geleverd voor de vernieuwde entree.
Tennis je zelf ook?
Nee, Erwin tennist niet, maar weet dat veel van zijn eerdere voetbalmaten wel lid zijn van de club. Hij is op dit moment meer van de individuele dan de teamsport. Dat geeft hem ook de vrijheid om te sporten wanneer hem dat uitkomt. Op dit moment heeft hij zich ten doel gesteld om op Tweede Paasdag een halve marathon te lopen. Niet in wedstrijdverband, maar puur voor zichzelf.
Het wordt mij ondertussen wel duidelijk dat Erwin niet snel een uitdaging uit de weg gaat. Professioneel niet, maar ook privé toont hij wilskracht en de discipline die nodig is om welk doel dan ook maar te halen. “Stilstand is achteruitgang”, zegt hij ferm. Ik twijfel dan ook geen moment, Erwin loopt op 2e Paasdag 21 kilometer, let maar op.
Al eens kennisgemaakt met padel?
Nee, dat heeft Erwin niet. Het lijkt hem wel leuk, al moet hij wel oppassen met zijn knieën. Die worden al flink belast met het werk, dus daar is hij wel wat voorzichtig mee.
Dit wil ik graag nog even kwijt aan de leden van TVMM…
Blijf sporten en blijf gezond!
Een week na ons gesprek ontvang ik een appje van Erwin waarin hij vraagt om een kleine aanpassing van het verhaal. Hij heeft zijn meniscus gescheurd, dus zo appt hij: “De halve marathon zal wel niet wat worden”. Dat is, zeker met een vak als hovenier, een vervelende tegenslag. We wensen Erwin dan ook een voorspoedig herstel!
